Met een team dat wat weghad van een vreemdelingenlegioen begon FIOS deze zaterdag aan het duel met De Jonge Spartaan 5. Een tegenstander die weliswaar niet denderend bezig is deze voetbaljaargang, maar toch altijd weer lastig blijkt te zijn voor de oranjewitten. En ik kan alvast meegeven – zo ook vandaag.
Het ‘angstgegner’-effect werd nog maar eens duidelijk toen al vrij vlot na het nemen van de aftrap de bal (ik noem geen namen) iets te strak op de keepende Wessel werd teruggespeeld. Buiten zijn bereik plofte de bal nog binnen de minuut tegen het net van het eigen doel: 0-1. FIOS zette echter niet bij de pakken neer, en al vrij snel ontstond een overwicht waarbij ook enkele kansen werden gecreëerd. Het sterke spel kwam uiteindelijk ook in de score tot uiting, toen een vrije trap van Mika door ondergetekende via de binnenkant van het aluminium werd binnengekopt: 1-1.
Deze gelijkmaker vormde de opmaat voor een kansenfestijn waarbij de ene mogelijkheid nog groter was dan de andere. Zo schoot Leon op de paal, waarna Simon de rebound over het lege doel wist te krijgen. Maar ook gelegenheidsspits Danny was niet scherp en faalde oog in oog met de keeper. Aan de andere kant was ook DJS af en toe gevaarlijk, maar steevast stond Wessel goed opgesteld.
De rust kwam voor een aantal als geroepen, want hoewel het tempo niet per definitie bijzonder hoog lag, waren de gaten op het veld wél gigantisch. Dit betekende automatisch een hoop loopwerk en dientengevolge een redelijk lege accu voor het tweede bedrijf. Het leek alsof de tegenstander uit Middelharnis daar minder moeite mee had, want hoewel FIOS continu dreigend was gedurende de tweede 45 minuten, was het De Jonge Spartaan dat met vinnige uitvallen voor het grootste gevaar zorgde.
Ook het inbrengen van de drie JO17-spelers bood geen soelaas, en met lede ogen moest worden aangezien hoe een aanvaller van DJS wegdraaide en de bal onhoudbaar langs Wessel schoof: 1-2. De Achthuizenaars probeerden wel, maar het ontbrak simpelweg aan scherpte en misschien ook wel het geloof dat het de achterstand nog zou kunnen omdraaien. Toen ook de 1-3 kon worden genoteerd, viel het doek definitief. Dat Mika met een mooie vrije trap de marge nog wist te verkleinen, mocht niks baten.
Zo kon het dat de mooie reeks van FIOS 2 ten einde kwam: een koude douche. Desalniettemin dient weer met enthousiasme en elan vooruitgekeken te worden, want aanstaande zaterdag volgt de meest verre tocht richting Ouddorp voor het duel met WFB. Hopelijk weer een vervolg op zegereeks.
Stefan
