De Jonge Spartaan 6 – FIOS 3 16-0 (9-0)

Bij DJS,
ging FIOS 3,
met voetballes,
hard over d’ knie.

Het vocht en streed,
het vloog en dook.
Met bloed en zweet,
en tranen ook.

Geen wissels mee,
ook geen publiek.
Een vlagger? Nee,
malheur, tragiek.

Had FIOS maar,
een telraam mee.
Want ‘t was al klaar,
nog voor de thee.

Ach, zestien-nul,
dat laat me koud.
Slechts flauwekul,
als welbeschouwd.

Want ondanks stand,
en krachtsverschil.
Werd tóch vermand,
was ’t nimmer stil.

Dus louter fier,
dat overheerst.
In streven hier,
niet voor het eerst.

Houd hoop, heb lef,
Do, Diaa, Jop,
Maus, Bernd en Stef,
Sven, Dylan, Bob.

Geen angst, geen vrees,
Juul, Ray en Jeff.
Thijs, Yeel en Kees,
Roy, Toon, toon lef.

En help elkaar,
en train met moed.
Geloof me maar,
dan komt het goed.

Stefan