DVV ’09 5 – FIOS 2 2-1 (0-0)

In tegenstelling tot het doorsnee wedstrijdverslag, leek het me wel aardig om het deze keer over een iets andere boeg te gooien. Wat houdt dat precies in? Ik zal in dit schrijven het duel met DVV ’09 analyseren aan de hand van een aantal plus- en minpunten die op deze zaterdagmiddag de revue passeerden (en dat waren er best een hoop). Dus daar gaat ‘ie dan:

PluspuntMinpunt
Er was een scheidsrechter die op vrijwillige basis een wedstrijdje in de kelder van het amateurvoetbal heeft willen fluiten. Het functioneren van diezelfde scheidsrechter.

De prachtige pass van Mika, waarmee ondergetekende vrij voor het doel van de tegenstander in scoringspositie wist te komen.Het feit dat ondergetekende de bal in zijn volledigheid miste.
De fikse portie strijdlust waarmee FIOS voor de dag kwam.Het ongekende kinderachtige gezever en gejammer dat daarmee gepaard ging.
De 1-1 van Koen, die strak binnenschoot na een knappe (zeer) verre inworp van grote Sander.De nog veel knappere 1-0 van DVV’ 09 (technisch hoogstandje, opgevolgd door een volley in de kruising).
Het vermogen van het tweede om snel terug te knokken na een tegenslag.Het vermogen om nog sneller weer op achterstand te komen.
De rentree van (verloren zoon) David.De conditie van David.
De kwaliteit van het vlaggen – met een buitenspelconstatering hier en daar – van assistent-scheidsrechter Fred.Het feit dat die kwaliteit gedurende 90 minuten compleet werd genegeerd door de arbiter.
Joël was terug van wintersport.Joël was terug van wintersport.