Een verregende week met zelfs wat winterse stuiptrekkingen in de vorm van sneeuw en hagel. Kortom: dat zou vast en zeker een afgelasting betekenen. Niks was minder waar, en achteraf bezien was dat maar goed ook. Deze zaterdagmiddag bood namelijk niet alleen een stralende zon, lenteachtige temperaturen en daarmee prachtig voetbalweer, maar ook een prima grasmat om een partijtje op af te werken.
De astronomische lente is begonnen en dat betekende de facto dat het treffen met SNS 2 de eerste voorjaarswedstrijd van het seizoen zou zijn. Nadat vorig weekend een welverdiend rustmomentje in het wedstrijdschema was ingebouwd, kon vandaag de competitie weer met frisse energie worden hervat tegen een tegenstander die in de uitwedstrijd vrij eenvoudig met ruime cijfers werd verslagen.
Zaterdagmiddag 14:30, het had de aanvangstijd van een willekeurige kraker op het allerhoogste niveau kunnen zijn. Dat was het treffen tussen OFB 3 en FIOS 2 weliswaar niet, maar beide ploegen spelen in elk geval wél mee in de hoogste regionen van hun (achtste) klasse.
In tegenstelling tot het doorsnee wedstrijdverslag, leek het me wel aardig om het deze keer over een iets andere boeg te gooien.
Beste wensen, beste lezer! Het is weer zover; het eerste competitietreffen van het jaar 2023 stond op deze zaterdag op het programma. Een potje tegen een tegenstander waar FIOS 2 het van oudsher eigenlijk altijd wel lastig tegen heeft; De Jonge Spartaan kwam op bezoek.
Het is welhaast december vijf,
en daarom dacht de Sint:
Ik sleep mijn hoogbejaarde lijf,
naar FIOS voor een pint.
Het was grijs en grauw en het veld in Herkingen zag er uit als een pukkelige puber: de kraterachtige grasmat liet de bal regelmatig op de meest verrassende momenten opstuiteren. De over het algemeen toch al beperkte techniek van de meeste Achthuizenaars kreeg hiermee nog eens een extra opdonder te verduren.
Je hebt mooie najaarsdagen en je hebt mooie najaarsdagen: dit was een mooie najaarsdag. Het felle zonnetje scheen uitbundig en stak het oostelijk deel van Goeree-Overflakkee op deze novemberzaterdag in felle kleuren.
Na de nederlaag van vorige week stond vandaag de thuiswedstrijd tegen het Ouddorpse WFB op het programma. Een potje dat gewonnen zou moeten worden als het tweede dit seizoen nog potten wil kunnen breken.
Laat ik dit verslag beginnen door op te merken dat ik bijzonder blij ben dat we niet op zondag voetballen. Waarom? Ik vermoed dat daarboven in de hemel op de dag des Heeren met redelijk wat gruwel en afkeer zou worden gekeken naar de misstanden en structurele stroom aan invectieven en onbehoorlijkheden die over het vierde veld bij De Jonge Spartaan gierden.
