Beste wensen, beste lezer! Het is weer zover; het eerste competitietreffen van het jaar 2023 stond op deze zaterdag op het programma. Een potje tegen een tegenstander waar FIOS 2 het van oudsher eigenlijk altijd wel lastig tegen heeft; De Jonge Spartaan kwam op bezoek. Een weerzien met een hoop oude bekenden, waarbij er voor FIOS bovendien best een hoop op het spel stond. Bij een zege zou de aansluiting bij de bovenste vier van de competitie worden behouden, met zicht op meer.
Aan het weer zou het in elk geval niet liggen deze zaterdagmiddag: het zonnetje scheen uitbundig en hoewel menigeen in eerste instantie nog een ‘ondershirtje’ had aangetrokken, werd al vrij snel duidelijk dat ook de temperatuur in een windluwe omgeving lenteachtige eigenschappen had. Misschien dat dit er ook voor zorgde dat beide ploegen ontdaan waren, want de eerste helft was er een om snel te vergeten. Niet dat het spelbeeld zo dramatisch was, toegegeven, er ging meer fout dan er goed ging, maar het was een beetje tammetjes.
De tegenstander uit Middelharnis had lichtjes de overhand, maar dat was allemaal uiteindelijk binnen de marge. Veruit de meeste duels werden namelijk op het middenveld uitgevochten, zonder dat er veel ‘spannende’ situaties voor beide doelen ontstonden. Het meest enerverende was wel het uitvallen van onze alleskunner Jeffrey; hij liet ons schrikken door in de dug-out pardoes neer te vallen. Waar de paniek in eerste instantie groot was, bleek bij een latere controle door het ambulancepersoneel dat de schade gelukkig meeviel. Een grote schram op het voorhoofd en geschaafde handen (door het ongelukkig neerkomen) vormden gelukkig de enige blijvende schade. Hoewel, in de tussentijd moest ook Roël na een flinke tik op de enkel geblesseerd het veld verlaten.
Toen het stof weer was neergedaald, werd de wedstrijd weer hervat. Waar een van de spaarzame aanvallen van FIOS-zijde in eerste instantie net niet tot een kans leidde, wist DJS uit een vlugge omschakeling voor de rust wél toe te slaan: 0-1. Gelukkig voor de Achthuizenaars volgde een bevlogen start van de tweede helft, waardoor het binnen een minuut op gelijke hoogte wist te komen via ondergetekende na een keurige steekpass van Koen. FIOS was sterker en voetbalde om te winnen. Kort daarna volgde dan ook een levensgrote kans na wederom een aanval via eerdergenoemde duo, maar de goalie wist de inzet van ondergetekende deze keer wél te keren.
Het missen van een grote kans is an sich al vervelend, maar het was misschien nog wel vervelender dat in de counter die hierop volgde De Jonge Spartaan weer op voorsprong wist te komen: 1-2. Deze dreun werd opgevolgd door het uitvallen van Danny en nog een tegentreffer: de blauwzwarten bleken in de omschakeling levensgevaarlijk en met flink wat offensieve snelheid bleek het af en toe wat teveel van het goede voor de FIOS-defensie. Dat de 1-3 nog niet de genadeklap was, bleek toen een perfecte vrije trap van Ismaël door ondergetekende kon worden verlengd: 2-3.
Nog voordat de Achthuizenaars zich goed en wel konden opmaken voor de zoektocht naar de gelijkmaker, lag de bal aan de andere kant alweer in het netje. Sebas kreeg de bal lastig teruggespeeld en zag zich uiteindelijk genoodzaakt een overtreding te maken. De toegekende strafschop werd onberispelijk binnengeschoten, en hiermee leek het doek definitief gevallen voor de oranjewitte vedettes. Ware het niet dat Koen een klein kwartier voor tijd opnieuw de FIOS-aansluitingstreffer wist binnen te knallen: 3-4.
Hoewel met wat verse krachten nog flink wat druk werd gezet op de defensie van De Jonge Spartaan, bleken de Achthuizenaars helaas niet meer in staat om grote kansen te creëren. En nadat ook de blessuretijd was verstreken, werd voor de laatste keer gefloten en werd de hervatting van het seizoen afgesloten met een nipte nederlaag. Hoewel er weliswaar geen punten konden worden bijgeschreven, betrof het wel degelijk een leuk en sportief potje voetbal op deze zaterdagmiddag. Toegegeven: menig long stond in brand door een betrekkelijk matige conditie én het niveau van het voetbal was niet écht om over naar huis te schrijven (mijn wederhelft vertrok reeds in de rust gedesillusioneerd na het bekijken van de eerste helft). Bovendien werden na de wedstrijd niet alleen de mentale, maar ook de fysieke wonden gelikt (ik verwijs graag naar het bijgevoegde beeldmateriaal). Hopelijk is iedereen weer op tijd fit voor het volgende duel: wederom thuis, tegen DBGC.
Stefan
