Na de nederlaag van vorige week, was het deze zaterdag weer zaak om – zoals dat spreekwoordelijk zo mooi heet – de rug te rechten tegen het derde elftal van Herkingen. De gedachten gingen bij menigeen terug naar de uitwedstrijd die na een sterk begin en het debuut(doelpunt) van Leon roemloos verloren ging. Kortom: tijd voor revanche.
FIOS begon sterk aan het duel en Herkingen werd al vrij vlot naar achteren gedrukt. Het overwicht leverde echter weinig kansen op en de tegenstander begon wat speldenprikjes uit te delen. Vooral uit de tegenstoot wist Herkingen af en toe gevaarlijk voor het doel op te duiken. De Herkingse gasten lieten het balbezit bewust aan FIOS, daar het tempo van de Achthuizenaars veel te laag lag om in staat te zijn mogelijkheden te creëren. Veel verder dan een afstandsschot van Mika kwamen we dan ook niet, terwijl de geelzwarten uit vlugge counters twee keer een op een met Sebas wisten te komen. Tot groot ongenoegen van de technische staf leidde de tweede tegenaanval zelfs tot een doelpunt: collectief zwak verdedigen leidde tot de 0-1.
Dat het ondertussen ook nog eens was beginnen te regenen, leek haast exemplarisch voor de wedstrijd. Er zat te weinig pit in; duels werden vaak verloren, de afvallende bal was steevast voor Herkingen en door het lage tempo had het potje af en toe wat weg van ‘walking football’. Dat in de rust een regelrechte donderpreek volgde, was dan ook niet meer dan terecht. Mitchell en Marcel bevestigden het zwakke spel en hamerden op verbetering, opdat in het tweede bedrijf het potje tóch nog uit het vuur gesleept zou kunnen worden.
De tweede helft begon FIOS gelijk aan de start van de eerste 45 minuten: het zette Herkingen onder druk en dook steeds vaker op in het zestienmetergebied van de tegenstander. Toen na een goed uur spelen een Achthuizens schot niet goed door de keeper verwerkt kon worden, wist Yoran de rebound beheerst binnen te schuiven: 1-1. De gelijkmaker gaf de oranje-witte vedettes vleugels en het duurde niet lang voordat Mika middels een (getoucheerde) vrije trap de 2-1 op het scorebord wist te zetten. De voorsprong zorgde weliswaar voor vreugde langs de lijn, maar de elf FIOS 2-spelers binnen de lijnen waren niet van plan de voet van het gaspedaal te halen.
De pressie leverde nog enkele kansen op, waarbij het wederom Mika was die een mooie aanval wist binnen te tikken: 3-1. Met de derde FIOS-treffer was de angel wel een beetje uit de wedstrijd gehaald, en na een minuut of 90 floot de scheidsrechter voor de laatste keer op zijn fluitje. Met de drie punten in de tas kan weer worden vooruitgeblikt naar de paar resterende duels; allemaal potjes tegen sterke tegenstanders. Hopelijk kan het seizoen in stijl worden afgesloten.
Stefan
