Een verregende week met zelfs wat winterse stuiptrekkingen in de vorm van sneeuw en hagel. Kortom: dat zou vast en zeker een afgelasting betekenen. Niks was minder waar, en achteraf bezien was dat maar goed ook. Deze zaterdagmiddag bood namelijk niet alleen een stralende zon, lenteachtige temperaturen en daarmee prachtig voetbalweer, maar ook een prima grasmat om een partijtje op af te werken.
Het tweede van FIOS leek bovendien uitermate gedreven om de drie punten mee naar Achthuizen te nemen. Gretig schoot men uit de startblokken en de tegenstander uit Middelharnis werd al vrij snel ver teruggedrongen. Met verzorgd veldspel waren links en rechts best wel leuke aanvallen te bespeuren en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste kansen zich aandienden. Yela vond met een goed schot de keeper op zijn pad en ondergetekende zag zijn inzet weliswaar tegen de touwen belanden, maar de scheidsrechter had helaas buitenspel geconstateerd.
Dat FIOS zich daar verder niet teveel van aantrok, bleek wel uit het feit dat Koen vanuit een vrije trap de bal prachtig via de binnenkant van de paal achter de Flakkeese goalie wist te werken: 0-1. Niet veel later was het wederom de jongste zoon van de shirtsponsor van FIOS 2 (shout-out to Van Otzel Witlof: lekker en gezond!) die in de kort hoek binnenschoot na een prachtige voorzet van Joël over een meter of 30. Deze twee goals maakte Sven helaas allang niet meer als actief meevoetballend teamgenoot, daar hij zich na een minuut of vijf reeds genoodzaakt zag de strijd te staken door een opspelende knieblessure.
Dat de rest van het team daar weinig notie van had, werd duidelijk uit het verdere scoreverloop in de eerste helft. Koen had het vandaag waarlijk op zijn heupen en met een mooie vrije trap en een strak schot wist hij niet alleen de derde, maar ook de vierde FIOS-treffer voor zijn rekening te nemen. Hoewel er in de rust op gehamerd werd om zoveel mogelijk te blijven voetballen, sloop de klad er gedurende de tweede helft langzaam maar zeker in. Ook Flakkee 3 geloofde het allemaal wel, en dat vormde de opmaat voor een gezapig tweede deel van de wedstrijd.
De vedettes van het tweede waren nog altijd heer en meester, maar het was allemaal aanzienlijk minder spetterend. Er werden nog maar weinig kansen gecreëerd, het veldspel werd slordiger en de blauwgelen werden zowaar sporadisch gevaarlijk. Het enige concrete wapenfeit was uiteindelijk een treffer van ondergetekende, die na een mooie combinatie met Koen de keeper omspeelde en in het lege doel binnenschoof: 0-5. Ook David en Joël waagden nog een poging, maar het schijnt dat de materiaalman bij Flakkee nog druk bezig is om die ballen terug te vinden.
Hoe het ook zij: na een kleine 90 minuten werd door de scheidsrechter voor de laatste keer gefloten, waarmee de tweede 5-0 zege op rij een feit was. Het bijschrijven van drie punten zorgde er bovendien voor dat de aansluiting met de bovenste ploegen weer enigszins werd hervonden. Volgende week thuis tegen De Jonge Spartaan 5; hopelijk kan dan met net zoveel gemak nog een zege aan de reeks worden toegevoegd.
Stefan
