Beste wensen, beste lezer! Het is weer zover; het eerste competitietreffen van het jaar 2023 stond op deze zaterdag op het programma. Een potje tegen een tegenstander waar FIOS 2 het van oudsher eigenlijk altijd wel lastig tegen heeft; De Jonge Spartaan kwam op bezoek.
Het is welhaast december vijf,
en daarom dacht de Sint:
Ik sleep mijn hoogbejaarde lijf,
naar FIOS voor een pint.
Het was grijs en grauw en het veld in Herkingen zag er uit als een pukkelige puber: de kraterachtige grasmat liet de bal regelmatig op de meest verrassende momenten opstuiteren. De over het algemeen toch al beperkte techniek van de meeste Achthuizenaars kreeg hiermee nog eens een extra opdonder te verduren.
Je hebt mooie najaarsdagen en je hebt mooie najaarsdagen: dit was een mooie najaarsdag. Het felle zonnetje scheen uitbundig en stak het oostelijk deel van Goeree-Overflakkee op deze novemberzaterdag in felle kleuren.
Na de nederlaag van vorige week stond vandaag de thuiswedstrijd tegen het Ouddorpse WFB op het programma. Een potje dat gewonnen zou moeten worden als het tweede dit seizoen nog potten wil kunnen breken.
Laat ik dit verslag beginnen door op te merken dat ik bijzonder blij ben dat we niet op zondag voetballen. Waarom? Ik vermoed dat daarboven in de hemel op de dag des Heeren met redelijk wat gruwel en afkeer zou worden gekeken naar de misstanden en structurele stroom aan invectieven en onbehoorlijkheden die over het vierde veld bij De Jonge Spartaan gierden.
Het weerbeeld van deze oktoberdag stak schril af tegen dat van vorige week: destijds scheen de najaarszon uitbundig, vandaag brachten de weergoden slechts bewolking en regenbuien. Die neerslag zorgde voor een vochtig veld, en dat betekende maar één ding: glibberen en glijden (no pun intended).
‘We gaan dit seizoen geen makkelijke wedstrijden krijgen’, sprak een (onvoorstelbaar) wijs man ooit eens – niet geheel toevallig ook de schrijver van dit stukje.
Een ongeslagen bekercampagne achter de kiezen hebbend (en desondanks bekert het tweede niet door), begon FIOS 2 deze druilerige zaterdagmiddag aan de competitieouverture tegen de ‘blauwen’ van DBGC 4. Voor toch best een aantal spelers betekende dit het weerzien met hun ‘ex’, kortom: een potje waar meteen flink de druk op stond.
Een deprimerend wolkendek hing boven het tweede veld aan de Kloosterstraat in Achthuizen. Een grijze massa die nog geen zonnestraaltje zou gaan toelaten deze dag: dat is waar het tweede het mee moest doen. Bovendien volgde op deze zaterdag de eerste wedstrijd waarbij geen publiek aanwezig mocht zijn: teleurstelling alom voor de hordes mensen die normaliter aanwezig zouden zijn. Dit alles mocht de pret echter niet drukken, er moest immers gevoetbald worden tegen een – zoals trainer Manuel schetste – directe concurrent op de ranglijst: NSVV 4.
